Dit is een interessant onderwerp, belangrijk in de (klassieke) homeopathie. Voor het kiezen/bepalen van het goede middel voor bijvoorbeeld een huilbaby, die dus niet in staat is om redenen voor het huilen aan te geven, kun je ook terecht bij datgene wat de moeder heeft meegemaakt/ervaren/gevoeld terwijl die moeder en het kind, in de baarmoeder, daar een eenheid van individuen waren, zo innig als eigenlijk nergens mee te vergelijken is. Dat in de baarmoeder groeiende kind maakt alles mee wat de moeder meemaakt, op elk niveau, schrik, spanning, angst, zorgen enz. en de manier van reageren van de moeder daarop. De moeder kan dan ook, met wat ze in de zwangerschap meemaakt en haar reacties daarop, de wegwijzer zijn voor het kiezen van het juiste middel voor de klachten van het kind. Moeders, hou dus een gedegen zwangerschapdagboek bij.
Het kan trouwens ook zijn dat het kind, mogelijk op wat latere leeftijd, karaktereigenschappen, gedragingen etc. vertoont van de vader, met name als het daarbij gaat om issues die duidelijk afwijken van wat algemeen als gemiddeld wordt gezien. Praktisch gezien kan dat betekenen dat het opnemen van de gegevens van de vader en het kie
zen van een middel voor *hem*, gemakkelijker kan leiden naar de juiste middelkeuze voor het kind.

Je zou, denk ik, eigenlijk verwachten dat het bovenstaande een algemeen aanvaarde en logische gedachtegang is, maar kennelijk is dat nog niet (altijd) zo. Neem het in ieder geval in overweging.